Autor: Anna Włodarkiewicz
Wydawnictwo: Świetlik
Czy chcielibyście pewnego dnia wydostać się z miasta i zamieszkać w zaszytej w lesie chatce? Czy wyobrażacie sobie, że codziennie budzi was śpiew ptaków, albo że widzicie za oknem sarny. Czyż nie brzmi to, jak prawdziwa sielanka? Oczywiście, mieszkanie w lesie wiąże się nie tylko z przyjemnymi rzeczami, ale również z zimnem, brakiem możliwości wyjścia do kina, sklepu w pobliżu, czy nawet do szkoły. Dlatego najlepszym rozwiązaniem wydaje się być nauczanie domowe, to jednak wiąże się z ograniczonymi kontaktami z rówieśnikami. Jednak mimo wszystko, dla wielu osób swobodna możliwość obcowania z przyrodą zdecydowanie przemawia za tym, żeby zamieszkać w odległych Kawkach, zaszytych w środku lasu.
Właśnie tam, w gajówce położonej na skraju lasu, mieszka wraz z rodzicami Gaja, ośmioletnia dziewczynka pełna energii, empatii i miłości do zwierząt oraz natury. Jej życie codzienne splecione jest z rytmem przyrody – zna ścieżki leśne, potrafi rozpoznawać odgłosy ptaków, wie, jak zachowywać się wobec dzikich zwierząt. Wielu rzeczy uczy się od mamy, ponieważ nie chodzi do szkoły tylko jest w systemie edukacji domowej, ale szczególnie cenne są zajęcia praktyczne, odbywające się m.in. w terenie. Tu doskonałym przewodnikiem po świecie przyrody jest jej ojciec, ale również pan Dudek. Tym, czego dziewczynce brakuje, jest jedynie towarzystwo rówieśników. Tego nie zastąpi nawet zabawa z psem Łatką, czy kubek ulubionego kakao z niespodzianką.
Gdy zatem w sąsiedztwie pojawiają się nowi lokatorzy, Gaja upatruje w tym nowych możliwości znalezienia przyjaciela. Szczególnie, że do Samotnego Domu wprowadzają się również dzieci, w tym równolatka Gai. Dziewczynka jest tym niezwykle podekscytowana, niestety pierwsza wizyta nowych sąsiadów w leśniczówce nie przebiega zachęcająco, zaś wyczekiwania dziewczynka najwyraźniej nie ma zamiaru zostać przyjaciółką Gai. Na jaw wychodzi jednak sytuacja, w jakiej znalazła się owa rodzina, co może tłumaczyć niechęć ośmiolatki do świata. Czy mimo wszystko Gai uda się nawiązać nić porozumienia z dziewczynką?
Książka „Gaja z Gajówki. Nowi sąsiedzi” autorstwa Anny Włodarkiewicz, z pięknymi ilustracjami Kasi Piątek, to wyjątkowa propozycja dla młodych czytelników – pełna ciepła, przygód i ważnych wartości. Opowieść osadzona w malowniczym, leśnym otoczeniu porusza tematy przyjaźni, troski o środowisko, ale i uważności na drugiego człowieka. Ponadto dotyka rzadko spotykanego w książkach dla dzieci tematu straty oraz żałoby. Historia wciąga czytelnika nie tylko wartką akcją i sympatycznymi bohaterami, lecz także sposobem, w jaki zachęca do refleksji nad światem przyrody oraz nad relacjami międzyludzkimi.
Autorka posługuje się językiem przystępnym, ale nienachalnym – prostym, lecz pełnym uroku, bliskim dziecięcej wrażliwości. Dialogi brzmią naturalnie, a opisy przyrody są malownicze, plastyczne i bogate w szczegóły, a dodatkowo często ilustrowane. Dzięki nim dzieci nie tylko lepiej wyobrażają sobie świat Gai, ale także zaczynają zwracać większą uwagę na to, co je otacza. To książka, która mówi językiem przyrody – zachęca do słuchania szumu liści, obserwowania śladów zwierząt, patrzenia na świat z uważnością. Lektura mimowolnie wzbogaca też naszą wiedzę na temat fauny i flory, rozbudza pasję i stanowi bodziec do dalszego zgłębiania tematu. Równie ważną rolę odgrywają ilustracje Kasi Piątek - kolorowe, oddające emocje i atmosferę lasu oraz domowego ciepła, doskonale pasujące do klimatu książki. Ilustracje pełnią funkcję nie tylko ozdobną, ale też edukacyjną. podkreślają związek ludzi z naturą i wzbogacają odbiór tekstu, szczególnie u młodszych dzieci.
Jednym z największych atutów książki jest właśnie sposób, w jaki uczy młodych czytelników szacunku do przyrody. Obserwując Gaję, dzieci uczą się, że las nie jest jedynie miejscem na spacer – to żywy organizm, pełen mieszkańców, którym należy się spokój i troska. Bohaterowie nie wchodzą do lasu z hałasem, nie zostawiają po sobie śmieci, uczą się dostrzegać zmiany w przyrodzie, reagować na potrzeby zwierząt. Dla nich i ich bezpieczeństwa rodzina Gai przełożyła nawet sprzątanie szopy, mimo iż mama chciała mieć tam pracownię. Przez proste sceny – jak dokarmianie ptaków, wypełnianie paśników sianem i słomą, czy rozmowy o zagrożeniach dla lasu – książka przemyca bardzo ważne treści ekologiczne. Nie brak tu również akcentów związanych z tradycjami, jak na przykład Andrzejki i wróżby z obierek czy wosku. Co więcej, relacja Gai z przyrodą ma w książce charakter głęboko emocjonalny. Las jest miejscem, z którym bohaterka czuje się związana i świadomie rezygnuje ona na przykład z możliwości dojeżdżania do szkoły. Dzięki temu czytelnik intuicyjnie chłonie przekaz: że natura nie jest czymś odległym i że o środowisko warto dbać.
Z lektury dzieci wynoszą wiele wartości. Przede wszystkim uczą się empatii – zarówno wobec ludzi, jak i wobec zwierząt. Odkrywają, jak ważna jest otwartość na inność, jak budować relacje oparte na życzliwości i ciekawości drugiego człowieka. Ale równie ważna – i pięknie pokazana – jest lekcja przyrody: o tym, że jesteśmy częścią większej całości, że każde działanie ma znaczenie, i że nawet najmłodsi mogą dbać o świat, w którym żyją.
Podsumowując, „Gaja z Gajówki. Nowi sąsiedzi” to książka, która w prosty, ale mądry sposób łączy tematykę społeczną i przyrodniczą. Pokazuje, że dzieciństwo spędzone blisko natury i wśród otwartych ludzi to nie tylko przygoda, ale też najlepsza szkoła życia. To idealna lektura do wspólnego czytania i rozmowy – o świecie, który możemy uczynić lepszym, ale także inspirująca do samodzielnej nauki przez doświadczanie.
*współpraca recenzencka*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz