Bracia małego Mauliego
Pewnego upalnego wieczoru, około siódmej na płaskowyżu Seoni obudził się ojciec wilk, wielki wódz wilków. Matka wilczyca leżała przy czterech wilczkach, które ruszały się niespokojnie, piszcząc. Ojciec właśnie chciał wyruszyć na polowanie, kiedy do jaskini wszedł szakal zwany Tabaki pieczeniarz. Inne zwierzęta uważały go za złośnika i intryganta, który prowadzi wygodne życie na cudzy koszt, a na dodatek niekiedy popada w szaleństwo. Szakal najpierw pochwalił młode wilczki, a później poinformował wilka, że wielki tygrys Shere Khan, przenosi się znad rzeki Wainganga w te okolice i od najbliższego nowiu będzie tu polował. Oburzony wilk-ojciec stwierdził, że tygrysowi nie wolno tego uczynić, bo prawa dżungli zabraniają nachodzenia cudzych obszarów łowieckich bez zawiadomienia i pozwolenia właścicieli. Do rozmowy wtrąciła się wilczyca mówiąc, że jej matka nazywała go kuternogą, bowiem od małego utyka na jedną łapę i dlatego poluje tylko na bydło domowe. Wilczyca boi się, że rozwścieczeni farmerzy, by go wypłoszyć z dżungli, w której ma zamiar się ukryć, podpalą trawę i wówczas oni i ich dzieci będą musieli się również wynieść.
