Izabela Janiszewska "Amok"

Tytuł: Amok

Autor: Izabela Janiszewska

Wydawnictwo: Czwarta strona

Mówi się, że jeśli chcemy rozśmieszyć Pana Boga, to powinniśmy robić plany. Z doświadczenia wiemy bowiem, że te nawet najlepsze, nie są w stanie przewidzieć czynników zewnętrznych, szczególnie w tak dynamicznie zmieniającym się świecie. Ciągle zatem coś się wydarza, my zaś musimy te plany modyfikować. I choć bardzo byśmy chcieli, by wszystko było zaledwie tak skomplikowane, jak partia szachów, to jednak życie pisze dla nas swoje scenariusz.

Jest jednak ktoś, kto jest w stanie dokładnie wszystko zaplanować, a jeszcze do tych planów dopasować rzeczywistość. Ktoś, kto bawi się ludźmi, traktując ich niczym pionki na szachownicy i rozstawiając wedle swojego zamysłu. Ktoś, kto zna ludzi na tyle, że jest w stanie przewidzieć ich zachowania, reakcje, kto podąża przed nimi kilka kilometrów. Ktoś, kto jest pozbawiony uczuć do tego stopnia, że jego oceny rzeczywistości nie zakłócają moralne wątpliwości, emocje czy inne, wydawałoby się ludzkie odruchy. Tym kimś jest Jacek Lewicki, mężczyzna tak idealny, że aż nierealny, dobrze sytuowany wdowiec, ojciec dwóch synów, który z pełnym poświęceniem się nimi zajmuje. Tak właśnie widzą go ludzie, rozpływając się nad nim w zachwycie. Mało osób wie o drugiej twarzy Lewickiego, bo tę pokazuje wyłącznie wówczas, kiedy ma w tym interes.

Komisarz Bruno Wilczyński jest jednym z tych, którzy doskonale wiedzą, do czego zdolny jest Lewicki i jakie zbrodnie popełnił. Nierozerwalnie związani ze sobą przeszłością prowadzą skomplikowaną grę, w której – to trzeba przyznać – Lewicki wysuwa się na prowadzenie. Szczególnie, że wydaje się powoli osaczać Wilczyńskiego, dotykając wszystkich osób, z którymi policjant jest w jakiś sposób związany. Kiedy ginie policjantka, Sylwia Konopacka, Bruno szybko się orientuje, że stoi za tym Lewicki. Okazuje się że wdowiec był bowiem mężczyzną, dla którego Sylwia straciła głowę i z którym się spotykała. Była zakochana, zatem trudno podejrzewać ją o samobójstwo czy ucieczkę szczególnie, że z nowym ukochanym i jego dziećmi miała lecieć na zagraniczną wyprawę. Tyle tylko, że zapadła się pod ziemię. Prowadząc śledztwo Wilczyński napotyka na same niejasności, a także … na dowody, które osobiście go obciążają. Kiedy orientuje się, w co chce go wrobić Lewicki, Bruno wpada już w poważne kłopoty.

Duże problemy ma również reporterka Larysa Luboń. Dzięki swojemu znajomemu pracuje nad zagadkową śmiercią Lady Di, czyli Diany Darskiej, bezdomnej z Dworca Centralnego. Choć teoretycznie jej śmierć jest rezultatem przedawkowania narkotyków, to jednak świadkowie widzieli, jak zostaje jej coś wstrzyknięte. Najdziwniejsze jest to, że ma to miejsce niedługo po tym, jak z niewyjaśnionych przyczyn Lady Di rzuciła się na Zuzannę Haller, córkę znanego biznesmena i siostrę jednego z najbogatszych ludzi w kraju, Roberta Hallera. Wszystko wskazuje na to, że w życie Larysy znów wkraczają Hallerowie i ich tajemnice…

Jak zakończą się te śledztwa – policyjne i dziennikarskie? Czego dowiedzą się o innych (i o sobie) bohaterowie? Na jakie poświęcenia będą gotowi? Jakie trupy schowane w szafie odkryją? Przekonamy się o tym dzięki lekturze książki pt. „Amok”, autorstwa Izabeli Janiszewskiej. Opublikowana nakładem wydawnictwa Czwarta Strona powieść, to trzecia część znakomitej trylogii, która nie tylko podważa nasze przekonania o człowieku, ale i o naszej zdolności do identyfikowania tych ludzi, którym nie warto ufać. Makiawelizm postaci intryguje i przeraża zarazem, a wartka akcja nie pozwala nawet na chwilową dekoncentrację. To sprawia, że po książkę mogą sięgnąć wszyscy, którzy lubią i thrillery z mocnym wątkiem psychologicznym, jak i zagadkowe historie, w których rozwiązanie, nigdy nie jest oczywiste.

W jaki sposób wszystkie, nawet te pozornie niezwiązane ze sobą wątki się splatają? Gdzie leży rozwiązanie zagadki? Próba odpowiedzi na te pytania przykuje nas do powieści, nie pozwalając się oderwać od lektury. Zakończenie dowodzi, że zwykle chodzimy po świecie z fałszywym przekonaniem o jego dobroci, ale i stanowi mocny punkt kulminacyjny, który pozostawia nas z niewesołymi myślami jeszcze długo po odłożeniu powieści. Zdecydowanie jest to jedna z tych książek, a właściwie serii, o których nie da się szybko zapomnieć.