Autor: Anna Śliwińska
Wydawnictwo: Lemoniada
Gdzieś tam jest piękna kraina, malutki zakątek świata, którego piękno zniewala. Pawie Oczko, bo o nim mowa, jest niemal tak barwne, jak ogon pawia, bujna roślinność o wszystkich odcieniach zieleni przeplata się z pięknymi kwiatami. Wszędzie latają barwne motyle, które wyjątkowo upodobały sobie Szumiące Drzewa. Dla tych, którzy już przenieśli się w wyobraźni do tej wspanialej krainy, dodać trzeba jeszcze Szalone Wodospady i Rozradowane Strumyki, za sprawa których do feerii barwa w Pawim Oczku należy dodać jeszcze różne odcienie niebieskiego.
Pytacie, kto zamieszkuje te rajską krainę? Otóż do niedawna jej mieszkańcami były małe, urocze ptaszki o wielobarwnym upierzeniu, zwane Kraskami. Miały one przepełnione dobrocią i szczęściem serduszka i bardzo dobrze im się żyło w ich malej społeczności. Niestety, tak jak w prawdziwym świecie, tak i w bajce zawsze znajdzie się jakiś czarny charakter. W Pawim Oczku jest nim Sępnik. To sęp, nad którym zlitowały się małe Kraski – mimo jego groźnych oczu, wielkiego dzioba i przerażających skrzydeł zrobiło im się przykro, że jest on tak biednym ptakiem i żywi się wyłącznie padliną.
Sępnik doskonale poczuł się w Pawim Oczku, tyle tylko, że zamiast wypełnić swoje serce wdzięcznością, on zaplanował przejęcie władzy nad tym rajskim zakątkiem świata. Zastraszył ptaszki, zapowiadając sprowadzenie przyjaciół Ponuraków o wielkich skrzydłach, a wszystkich, którzy mu się sprzeciwili, zamknął w wybudowanym przez siebie więzieniu zwanym Jaskinią Płaczu. Wygnał też mądrą sowę, która mogłaby być zagrożeniem dla jego rządów.
W Pawim Oczku mieszkała też pewien ptaszek, inny niż Kraski. Kiedy był jeszcze jajem, podrzucono go Kraskom na wychowanie. I tak, pewnego dnia, z jajeczka wykuł się zamiast wielobarwnego – bury łepek. Ale ptaszek wyglądał tak uroczo, że rodzice od razu go pokochali. Ten uroczy urwis, ciekawy świata, mieszkał na obrzeżach Pawiego Oczka w gnieździe w dziupli Szumiącego Drzewa. Jego rodzice każdego dnia wylatywali z gniazda w poszukiwaniu pożywienia przestrzegając go, by nie opuszczał gniazda i unikał Sępnika. Oczywiście tak ciekawski ptaszek, jak Podróżniczek, nie byłby sobą, gdyby posłuchał rodziców. Dlatego też kiedy tylko oni wyruszali w drogę, on eksplorował okolicę. Udało mu się w ten sposób spotkać wygnaną sowę, pana Edwinga, zamieszkującego Południowy Las, który niestety, chcąc zachować status mądrego ptaka, okłamał Podróżniczka.
Jak się okazuje, nie tylko pan Edwing kłamał. Również Sępnik w sprawie Ponuraków, zaś kłamstwo to zdemaskował właśnie Podróżniczek. To tak naprawdę dopiero początek tej fantastycznej i przepełnionej głęboką mądrością historii z morałem, napisanej przez Annę Śliwińską. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Lemoniada książka pt. „Podróżniczek. O małym ptaszku, który rozprawił się z wielkimi kłamstwami”, to opowieść, która zachwyci wszystkie dzieci w wieku przedszkolnym czy wczesnoszkolnym. Wypełniona cudownymi i pobudzającymi wyobraźnię ilustracjami Małgorzaty Masłowieckiej historia jest opowieścią o dobrym sercu, odwadze w szukaniu prawdy i solidarności.
Wciągającej fabule towarzysza przepiękne opisy, które wręcz przenoszą nas do Pawiego Oczka, gdzie roślinność cieszy oko swoim pięknem. Podziwiamy piękne Kraski za ich wielkie serce, ale również małego Podróżniczka za jego odwagę i otwartość na nowe znajomości. To właśnie dzięki niemu wyszło na jaw kłamstwo, dzięki którym Sępnik zastraszył wszystkich. Czy jednak ta wiedza wystarczy, by obalić rządy tego sępa? Przekonaj się sam, wkraczając do kolorowego świata Pawiego Oczka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz