Autor: dr Galit Atlas
Wydawnictwo: Czarna Owca
Emocjonalne cierpienia, które przeżywamy, zwykle pozostają z nami na długo, a niekiedy determinują całe nasze życie. Ale czy to możliwe, żeby doświadczać (i to w sposób nieuświadomiony) emocjonalnego cierpienia swoich przodków? Czy możemy śnić ich wspomnienia? Na nowo przeżywać ich dramaty? Tak naprawdę historia wielu rodzin naznaczona jest jakąś traumą, ale im bardziej jest ona skrywana, nieprzepracowana, tym większe piętno odciska na kolejnych pokoleniach. Czy można przerwać ten łańcuch dziedziczenia traumy? W jaki sposób zorientować się czy trauma związana jest z poprzednimi pokoleniami czy też źródło naszych problemów leży zupełnie gdzie indziej?
Pomocą służyć w tym może książka dr Galit Atlas, psychoanalityczki, specjalistki w dziedzinie terapii kreatywnych, superwizorki klinicznej. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Czarna Owca pozycja pt. „Emocjonalne dziedzictwo. Terapeutka, pacjenci i spuścizna traumy” to zbiór historii pacjentów oraz osobistych doświadczeń autorki pokazujący zależności pomiędzy osobistymi problemami a emocjonalnym dziedzictwem przodków. Niczym prawdziwi detektywi podążamy za bohaterami w przeszłość, by w historii ich przodków odszukać przyczyn ich problemów. Lektura adresowana jest nie tylko do tych osób, które w sylwetkach bohaterów poszukiwać będą swojej historii, ale i do tych, które interesują się zagadnieniami związanymi z człowiekiem, psychologią, epigenetyką. To również książka dla studentów medycyny, psychologii, dla lekarzy, psychiatrów czy psychoterapeutów i wszystkich zainteresowanych niesieniem pomocy drugiemu człowiekowi. Język książki, daleki od akademickiego, czyni książkę przystępną nawet dla laików, którzy nigdy nie zetknęli się z psychoterapią czy różnymi jej nurtami.
Książka składa się z trzech części, skoncentrowanych na trzech różnych pokoleniach. Poszczególne rozdziały tych części opowiadają historię różnych przypadków, ale wszystkie łączy jedno – przemilczane doświadczenia oraz ich destrukcyjny wpływ na nasze życie. Różnego rodzaju tajemnice, nawet jeśli istnienia ich jesteśmy kompletnie nieświadomi, uniemożliwiają nam pełne wykorzystanie własnych zasobów i cieszenie się dniem dzisiejszym. Co więcej, powoli nas wyniszczają, psychicznie i fizycznie, krzywdzą zarówno nas, jak i naszych bliskich. Dr Atlas pisze o powiązaniach pomiędzy przeszłością a teraźniejszością, a także odpowiada na pytanie: „Jak ruszyć do przodu?”, choć często samo odkrycie tajemnicy sprawia, że poprawia się nasza sytuacja, bowiem wówczas wiemy, z czym możemy pracować. Sama naznaczona doświadczeniami wojennymi, autorka w swojej książce często porusza temat Holocaustu i jego wpływu na kolejne pokolenia, opisując sposoby docierania do prawdy, między innymi tej powiązanej z wojennymi wydarzeniami i ich wpływem na życie przodków (oraz kolejnych pokoleń). Dzięki temu otwieramy się na prawdę o powiazaniach międzypokoleniowych, znacznie silniejszych jeszcze niż więzy krwi, a także zaczynamy rozumieć, że nieprzepracowane traumy również z naszego życia mogą odbić się na naszych dzieciach czy wnukach.
Dlatego też pierwsza część dotyczy naszych dziadków, druga pokolenia rodziców, a trzecia nas samych oraz sekretów, które ukrywamy przed sobą. Po lekturze książki mamy szansę wydobyć je na światło dzienne na sekrety te są naszym mechanizmem obronnym. Co prawda mają one za zadanie chronić nasze zdrowie psychiczne, ale jednak nie pozwalają ruszyć do przodu i wyrwać się z tego zaklętego kręgu. Wśród historii, w które się zagłębimy, będzie m.in. opowieść Eve, która miłości i bezpieczeństwa szuka w pozamałżeńskim związku pragnąc, by choć na chwilę ktoś o nią zadbał i przejął kontrolę nad jej życiem, historia Lary, której przybranego brata jej babcia oskarżyła o molestowanie seksualne, choć źródło traumatycznych wydarzeń tkwiło tak naprawdę w dzieciństwie staruszki, Leonarda, który od dwóch lat nie może dojść do siebie po rozstaniu z partnerem czy obsesyjnie myślącym o śmierci Noahem.
To zaledwie kilka z wielu opisanych w książce przypadków, tak fascynujących, że aż trudno uwierzyć, że autorka przywołuje prawdziwe historie. Obserwując pewne powtarzające się schematy zaczynamy rozumieć, w jaki sposób przeszłość, szczególnie ta zatajona, przemilczania, nieprzepracowana, odciska się pięknem na kolejnych pokoleniach. Co więcej, zyskujemy szansę, by dostrzec pewne prawidłowości również i w naszym życiu, a kto wie, może nawet lektura stanowić będzie impuls do tego, by zapisać się na terapię. Wówczas możemy pracować nad odkryciem rodzinnych sekretów i wyciągnięciem przysłowiowych trupów w szafie, a następnie, nad oswojeniem demonów przeszłości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz