Za uderzenia gorąca odpowiada spadek żeńskich hormonów płciowych – estrogenów. To one powodują, że nagle w organizmie człowieka zaczyna się rewolucja. Bywa i tak, że przebiega ona powoli, niepostrzeżenie. Jej dolegliwości są jednak często przykre i bywa ich sporo: uderzenia gorąca, huśtawki nastrojów, tycie i nadmierna potliwość, zmęczenie, kłopoty ze snem, zaburzenia pamięci i koncentracji, kołatanie serca, zmniejszoną ochotę na seks, problemy z nietrzymaniem moczu i najpoważniejsze – choroby sercowo-naczyniowe. Warto wówczas sięgnąć po leki zawierające estrogen lub estrogen z progesteronem, czyli po hormonalną terapię zastępczą (ZTH), która skutecznie zatrzymuje lub łagodzi objawy menopauzy. Niestety ZTH ma złą opinię, powszechnie bowiem panuje przekonanie, że zwiększa ona ryzyko zachorowania na raka piersi. Tymczasem nie trzeba bać się hormonów, tylko ich włączenie powinno być poprzedzone badaniami.
Kontroluj, co jesz
Menopauza sprzyja niestety odkładaniu się tłuszczu i otyłości. Jeśli chcesz tego uniknąć, jedz zdrowo. Zrezygnuj przede wszystkim z fast foodów, potraw smażonych i tłustych, słodyczy i przekąsek, sięgaj natomiast po surowe i gotowane warzywa, rośliny strączkowe, kasze i owoce. Licz kalorie, bo w tym okresie organizm potrzebuje o 200-400kcal dziennie mniej niż wcześniej.
Ogranicz również ilość tłuszczów zwierzęcych, które zwiększają ryzyko miażdżycy – pamiętaj, że nie chronią cię już estrogeny. Tłuste mleko, sery i jogurty zastąp produktami odchudzonymi. Nie rezygnuj jednak z nabiału, bo zawiera dużo łatwo wchłanianego wapnia, który wzmocni kości. Jedz też ryby, bowiem zawierają one kwasy omega-3, które potrafią opóźnić menopauzę o trzy lata oraz poprawiają samopoczucie.
Uzupełnij też dotychczasowe menu produktami zawierającymi roślinne estrogeny. Znajdziesz je w soi czy tofu. Są często spotykane w kuchni azjatyckiej, szczególnie japońskiej. Uważa się, że to dzięki nim Japonki rzadziej niż kobiety krajów zachodnich skarżą się na objawy menopauzy. Z niektórych badań wynika, że objawy łagodzą także preparaty zawierające kończynę czerwoną.
Usuń z jadłospisu pikantne dania, ostre przyprawy (imbir, czosnek, papryczkę chili, kurkumę itp.). Nie jedz gorących potraw i nie pij gorących napojów, bo nasilają one uderzenia gorąca.
Piękna cera
Przy malejącej ilości estrogenów skóra staje się sucha, lekko się złuszcza i swędzi. Mogą pojawić się pajączki, czyli uszkodzenia naczyń krwionośnych, a także trądzik. Skutecznie da się je powstrzymać, stosując odpowiednie kosmetyki. Krem do codziennej pielęgnacji cery powinien być tłusty i zawierać kwas hialuronowy, kolagen i elastynę. To tych związków właśnie w okresie menopauzy zaczyna brakować, bo ich produkcję pobudza estrogen. Kremy bogate w te składniki poprawiają wygląd i kondycję naskórka. Nie powinno też w nich zabraknąć retinoidów, czyli pochodnych witaminy A, które pobudzają wzrost komórek.
Krem na dzień powinien również zawierać filtry chroniące przed promieniowaniem słonecznym. Wraz z wiekiem w skórze jest bowiem coraz mniej melanocytów, które wytwarzają naturalną ochronę przeciwsłoneczną. Z tego powodu łatwo powstają na niej plamy i przebarwienia.
Piękne włosy
Brak estrogenów sprawia również, że mieszki włosowe pracują mniej intensywnie – włosy rosną wolniej, stają się matowe i łamliwe, a nawet wypadają. Spowolnią to preparaty zawierające minoksydyl, który poprawia ukrwienia mieszków włosowych – lepiej odżywione oznaczają zdrowsze włosy. Dobrze też robią masaże głowy oraz mezoterapia, czyli wstrzykiwanie w jej skórę cienkimi igłami, substancji odżywczych.
Paradoksalnie, problem włosów w okresie menopauzy nie dotyczy również głowy. Kiedy spada poziom estrogenów, do głosu dochodzi testosteron, którego działanie wcześnie było tłumione przez żeńskie hormony płciowe. To on powoduje, że na twarzy oraz na nogach pojawiają się grube, ciemne włosy.
Kolejnym przykrym objawem menopauzy jest keratoderma, czyli grubienie skóry na piętach, podeszwach oraz wewnętrznej stronie dłoni. Skóra pęka, boli, powstają trudne do wygojenia rany. Trzeba zastosować tłuste kremy, które poprawią jej kondycję.
Jak sobie pomóc?
Przede wszystkim, jeśli czujesz, że twój organizm się zmienia, na początek umów się do ginekologa, a jeszcze lepiej – do endokrynologa. Badanie hormonów pokaże, z czym masz do czynienia. Wspomniana ZTH pozwoli ci zauważyć różnicę w ciągu dwóch, trzech tygodni. Wygląd skóry można poprawić witaminami A plus E. Zmiany w obrębie pochwy (których konsekwencją jest nietrzymanie moczu, suchość pochwy) można odwrócić przy pomocy lasera lub ultradźwięków. Samopoczucie zaś poprawi dieta bogata w fitoestrogeny i szczawiany oraz aktywność fizyczną. Trzy razy dziennie pij napar z kwiatów czerwonej kończyny. 3 łyżeczki suszu zalej szklanką wrzątku i parz pod przykryciem ok. 20 minut. Codziennie zjadaj 2 łyżki siemienia lnianego i 3 łyżki ziaren słonecznika – nasiona możesz dodawać do każdego posiłku, np. jogurtu, owsianki, zupy. Możesz też stosować je w formie mielonej, ale pamiętaj, że aby zachowały swoje lecznicze właściwości, muszą być zawsze świeżo zmielone, tuż przed jedzeniem. Nie kupuj gotowych mielonych nasion. Są mniej wartościowe niż świeżo mielone. Nasiona są bogate w roślinne hormony (lignany), które zmniejszają uciążliwe uderzenia gorąca i nocne poty. Przed snem pij natomiast napar z szyszek chmielu – łyżeczkę szyszek chmielu zalej ¾ szklanki wrzątku, parz ok. 15 minut pod przykryciem. Przecedź i pij ciepły napar przed snem. Chmiel, podobnie jak czerwona kończyna, zawiera izoflawony.
Możesz również masować punkty akupresurowe na stopie. Gdy zbliża się fala gorąca, albo budzisz się w nocy zlana potem, uciskaj palcem wskazującym miejsce na grzbiecie stopy, gdzie duży palec łączy się z drugim palcem stopy (dołek poniżej przestrzeni między tymi palcami). Raz wzmacniaj, raz rozluźniaj ucisk przez 2 minuty. Dzięki temu pozbywasz się z ciała nadmiaru ciepła. Masuj te punkty na obu stopach.
Czym jest perimenopauza
Perimenopauza, to okres poprzedzający menopauzę, w którym ciało kobiety przestaje miesiączkować i jajeczkować. Najczęściej jej pierwszymi objawami są zaburzenia miesiączkowania i uderzenia gorąca zlokalizowane zwykle w okolicach głowy i szyi, związane z zaburzeniem procesu termoregulacji. Okres w perimenopauzie „żyje swoim życiem” – może pojawiać się dużo wcześniej lub dużo później (nawet po 60 dniach), skracać się i wydłużać, trwać dwa do trzech dni albo nawet dziesięć do dwunastu. Mogą występować również dysfunkcje układu moczowo-płciowego, częste zapalenia dróg moczowych i objawy wysiłkowego nietrzymania moczu. Często zaczynają się już po 35. roku życia szczególnie, jeśli kobieta rodziła dzieci.
Z menopauzą można żyć i nie jest ona końcem świata. Trzeba tylko zmodyfikować swoją dietę i swój styl życia. To co jednak najważniejsze, to akceptacja siebie w nowej sytuacji oraz wspieranie i dbanie o siebie oraz o swoje ciało.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz