Krystyna Romanowska, dr Agnieszka Dąbrowska, dr Marta Niedźwiedzka "Nastolatki na krawędzi. Czego nie wiecie o problemach swoich córek"

Tytuł: Nastolatki na krawędzi. Czego nie wiecie o problemach swoich córek

Autor: Krystyna Romanowska, dr Agnieszka Dąbrowska, dr Marta Niedźwiedzka

Wydawnictwo: MUZA SA

Statystyki są zatrważające – coraz więcej dzieci zmaga się z problemami psychicznymi, coraz częściej trafiają oni tez do placówek medycznych. I to nie w chwili, kiedy problem jest jeszcze do opanowania, ale wówczas, kiedy wymaga on wieloletniej pomocy psychologa czy nawet psychiatry oraz terapii. Nastolatki po próbach samobójczych, ostre epizody depresyjne u pięciolatków – to niestety znak naszych czasów, ilości bodźców docierających do nas z każdej strony, presji otoczenia oraz ograniczenia kontaktów społecznych na rzecz wirtualnych interakcji.

Czy ta sytuacja może ulec zmianie? Jak można pomóc dziecku, szczególnie w burzliwym okresie dorastania, kiedy do głosu dochodzą emocje? Odpowiedź przynosi książka pt. „Nastolatki na krawędzi. Czego nie wiecie o problemach swoich córek”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa MUZA SA książka to zapis rozmowy dziennikarki Krystyny Romanowskiej z lekarzem psychiatrą dr Agnieszką Dąbrowską i lekarzem psychiatrą, psychiatrą dzieci i młodzieży, psychoterapeutą dr Martą Niedźwiedzką. Książka, choć skoncentrowana na problemach dorastających dziewcząt i ich problemach, będzie wsparciem również dla tych rodziców, którzy mają nastoletnich synów. Tak naprawdę sięgnąć po nia powinni wszyscy rodzice, niezależnie od wieku dzieci, a także pracujący z dziećmi specjaliści, szczególnie pedagodzy. Każdy, kto dzięki niej będzie potrafił wychwycić sygnały problemów, a także będzie wiedział, jak na pewne kwestie reagować, jak rozmawiać w sposób wspierający.

Opierając się na własnym doświadczeniu, na sytuacjach z ich gabinetów, autorki piszą o problemach dorastających dziewcząt, spotęgowanych jeszcze przez brak dostępności rodziców w ich życiu. Książka składa się z dwunastu rozdziałów dotyczących różnych aspektów życia nastoletnich dziewcząt, mogących stanowić źródło potencjalnych problemów. W rozdziale pierwszym autorki wyjaśniają, dlaczego tak trudno jest porozumieć się z nastoletnim dzieckiem, piszą o neurobiologicznych procesach, przekładających się na zachowanie dziecka, o emocjonalności i nadmiarze informacji, atakujących mozgi dziecka. Zwracają również uwagę na to, jakie zachowania w ramach „buntu okresu dojrzewania” mieszczą się w normie, a jakie są sygnałem poważniejszych problemów. Rozdział drugi traktuje o zbyt często lekceważonej depresji, która współcześnie diagnozowana jest u coraz młodszych dzieci. Tłumaczą czym jest depresja, a dokładnie zaburzenie depresyjne, wspominają o szkodliwych mitach dotyczących depresji, a także o sygnałach depresji i terapii rodzinnej. W rozdziale trzecim autorki zajmują się zaburzeniami psychicznymi, również tymi udawanymi, które również są sygnałem problemu, a w następnym – autyzmem u dziewcząt. W rozdziale piątym przeczytamy o ADHD, coraz częściej diagnozowanym również u dorosłych kobiet, w szóstym natomiast zmierzymy się z tematem korzystania ze zdobyczy technologicznych i konsekwencji nadmiarowego korzystania z internetu.

O używkach, uzależnieniu u nastolatków traktuje rozdział siódmy, zaś problemach związanych z identyfikacja płci rozdział ósmy. Znajdziemy w nich choćby wskazówki, w jaki sposób podejść do deklaracji dziecka o niebinarności, a także informację jak wygląda droga od diagnozy dziecka u psychologa seksuologa w kierunku zmiany płci. W rozdziale dziewiątym autorki zajmują się seksualnością i seksualizacją nastolatek i skutkami dostępności pornografii, a także zaburzeniami psychicznymi, których seksualizacja jest przyczyną. Rozdział dziesiąty mówi o zaburzeniach odżywiania i otyłości, kolejny natomiast o coraz częściej podejmowanych przez nastolatki próbach samobójczych. Dowiemy się tu, co może doprowadzić do podjęcia takiej próby, jak zapobiegać oraz w jaki sposób reagować na próby samobójcze. Poznamy tu również czynniki, które u dzieci mających myśli samobójcze mogą zwiększyć ryzyko zrealizowania ich fantazji. Ostatni rozdział traktuje o terapii nastolatka, która tak naprawdę powinna być systemowa, a procesem terapeutycznym winna być objęta cała rodzina.

Lektura książki, choć w niektórych momentach o tyle trudna, że być może obnaży nasze błędy wychowawcze, daje nam narzędzia do tego, by uzdrowić relację z dzieckiem, by służyć mu pomocą, być dla niego wsparcie wówczas, kiedy tego potrzebuje. Dzięki informacjom udzielonym przez autorki mamy również szansę na to, by odpowiednio wcześnie zauważyć sygnały problemów, zanim jeszcze będzie za późno na interwencje. Dlatego warto oddać się lekturze książki, a po przeczytaniu – wracać do niej w razie potrzeby. Szczególnie, że każdy rozdział porusza odmienny problem, zatem bez trudu odnajdziemy interesujące nas fragmenty tekstu.