Lecznicze walory Krasnobrodu znane były od wieków. Wodzie z miejscowych źródeł przypisywano właściwości uzdrawiające. Skorzystała z nich królowa Marysieńka Sobieska, która w podzięce za powrót do zdrowia ufundowała kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Ten fakt został uwieczniony na frontonie kościoła w języku łacińskim, a w tłumaczeniu polskim brzmi: „Panu Najlepszemu i Największemu, kosztem i nakładem Najjaśniejszej Marii Kazimiery, Królowej Polski, towarzyszki życia świętej pamięci Najjaśniejszego i Najpotężniejszego w świecie Jana III, Króla Polski, jako wypełnienie ślubów za odzyskane w tym miejscu przed cudownym obrazem, a już bezpowrotnie utracone zdrowie, ten święty przybytek został wzniesiony ku czci Najświętszej Dziewicy Maryi i poświęcony w roku 1699”.
Ze względu na specyficzny mikroklimat, walory miejscowych wód oraz występujące w okolicy złoża borowinowe Krasnobród zasłynął ze zdrowotnych korzyści pobytu w nim, a w 2022 roku uzyskał status uzdrowiska. Miasto Krasnobród składa się z dwóch głównych dzielnic: Podklasztor i Podzamek.
W tej pierwszej znajduje się słynne Sanktuarium Maryjne odwiedzane co roku przez tysiące pielgrzymów. Głównym obiektem jest podominikański zespół klasztorny, do którego należy murowany barokowy kościół pw.Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Jak wspomniałam wcześniej, został on ufundowany w latach 1698-99n przez Marię Zamoyską (późniejszą żonę króla Jana III Sobieskiego), w podzięce za cudowne uzdrowienie. Świątynię wybudowano w stylu barokowym. Projektantem był Jan Michał Link, major artylerii twierdzy zamojskiej. Kościół jest jednonawowy, o zwężonym prezbiterium i dobudowana kruchtą. Kruchtę wraz z bramą zaprojektował Jan Maucher – dobudowano je w 1778 roku. Wnętrze kościoła wypełniają bogato złocone: ołtarz główny i cztery ołtarze boczne. Na uwagę zasługuje tzw. ołtarz soborowy, prawdopodobnie pochodzi z prywatnej kaplicy Jana III Sobieskiego. W 1975 roku staraniem ks. Kazimierza Wójtowicza i parafian powstały nowe 33 głosowe organy firmy Kamińskich z Warszawy. W roku 1998 kościół wzbogacono witrażami o tematyce różańcowej, powstałymi w pracowni Zbigniewa Jaworskiego we Wrocławiu. W ołtarzu głównym kościoła znajduje się obraz Matki Boskiej Krasnobrodzkiej wykonany w I połowie XVII wieku przez nieznanego artystę. Obraz ma wymiary 9 cmx14cm i jest umieszczony na tle powiększonej kopii. Wnętrze kościoła zachwyca, szczególnie, że częściowo jest już po remoncie.
Na terenie przyklasztornym znajduje się drewniany spichlerz z 1795 roku stanowiący część muzeum parafialnego prezentującego zbiory etnograficzne wsi krasnobrodzkiej. Na przeciwko tego muzeum, w drewnianej chacie znajduje się muzeum dożynkowych wieńców, a tuż za nim - ptaszarnia, z wieloma ciekawymi gatunkami, głównie gołębi, choć i kilka pawi upomniało się o uwagę. To ptaszarnia przede wszystkim zainteresowała Klarę, choć muzeum etnograficzne, w którym znajdują się m,in. wypchane zwierzęta, również przyciągnęło uwagę. Twórcami tego zespołu muzealnego z ptaszarnią są ks. Kazimierz Wójtowicz i Ks. Roman Marszalec. Za zwiedzanie płacimy "co łaska" do puszki ustawionej przy muzeum etnograficznym.
Muzeum etnograficzne |
Ptaszarnia |
Muzeum Wieńców Dożynkowych |
Przy kościele znajduje się Kalwaria Krasnobrodzka powstała w latach 1981-1982 staraniem ks. Proboszcza Kazimierza Wójtowicza i Parafian. Stanowią ją 84 figury o naturalnej wielkości z drewna lipowego dłuta Lucjana Boruty – ludowego artysty z Drohiczyna.
W kierunku południowowschodnim w odległości 2,5 km od kościoła parafialnego na zboczu leśnym znajduje się przepiękna drewniana kaplica p.w. św. Rocha z Montpelier. Kult tego świętego datuje się od niepamiętnych czasów, podobno sprowadziła go do Polski Maria Kazimiera Sobieska. Niestety w drodze tam zgubiliśmy się. Pierwotna droga została zmieniona z uwagi na budowę domków, a nowa - koło parku dinozaurów - wyprowadziła nas na manowce. Prawdopodobnie byliśmy już blisko kaplicy, ale ostatecznie jej nie odnaleźliśmy. Oznaczenie niestety jest fatalne.
Mocno zniechęceni nie byliśmy już nawet w stojącej nieopodal sanktuarium "kaplicy na wodzie" z XIX wieku, zwanej także Kaplicą Objawień. Kaplica została wzniesiona w miejscu, w którym według miejscowych przekazów Matka Boża miała ukazać się Jakubowi Ruszczykowi. Pod Kaplicą wypływa woda, która według tradycji ma właściwości uzdrawiające.
Na przeciwko Kościoła wznosi się Dom Pielgrzyma, nowy obiekt, w którym można coś zjeść. I to całkiem nieźle i w dobrej cenie. W karcie były dania z tego regionu, jednak ostatecznie - z uwagi na Klarę - wybrałam bezpieczne frytki z kawałkami mięsa. Przemiła obsługa i - co najważniejsze - taras, pozwoliły odpocząć po frustrującej drodze do kaplicy.
Położona po przeciwległej stronie miasteczka dzielnica Podzamek ma charakter leczniczo-wypoczynkowy. Znajduje się tam zespół pałacowo-parkowy z XVII, a w okazałym dworze obecnie mieści się Sanatorium Rehabilitacyjne. Poniżej pałacu, w dolinie Wieprza, znajduje się największy zalew rekreacyjny na Roztoczu o powierzchni 23 ha. Nad zalewem czynne jest kąpielisko z piaszczystą plażą. Znajduje się tam też piękne molo, a przy plaży liczne lokale gastronomiczne. Usiedliśmy tu nawet coś przekąsić, ale naleśniki były średniej jakości, a miejsce niewarte polecenia.
Ten mały punkcik na górze to Klara |
Na przeciwko rozlewiska, po drugiej stronie głównej drogi, znajduje się kamienna baszta widokowa, wznosząca się ponad wyrobiskiem kamieniołomu. Z baszty rozciąga się piękny widok na miasto, dolinę Wieprza i okoliczne wzgórza, a na najwyższym piętrze jest też bezpłatna luneta. Wejście na wieżę nie jest zbytnio wymagające i jest bezpłatne. W baszcie działa też mały punkt handlowy, w którym można kupić m.in. pamiątki.
Widok z Baszty na zalew |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz