Fiz Fosslien i Mollie West Duffy "Jak ogarniać emocje w pracy. Dla ambitnych i wrażliwych"

Tytuł: Jak ogarniać emocje w pracy. Dla ambitnych i wrażliwych 

Autor: Fiz Fosslien i Mollie West Duffy 

Wydawnictwo: Muza 

Emocje w pracy to temat poruszany wielokrotnie w różnych opracowaniach, w tym naukowych. Zwykle jednak różne badania pokazują, że najlepszy jest tak naprawdę brak tych emocji, płacz, wzburzenie czy nawet nadmierna radość nie są wskazane, nie wyglądają bowiem zbyt profesjonalnie. W rezultacie większość z nas w pracy przywdziewa maskę obojętności, pozwalając sobie co najwyżej na sztuczny, służbowy uśmiech. 

Tyle tylko, że takie podejście sprawia, że pogorszeniu ulega jakość naszych interakcji ze współpracownikami, a także z klientami czy nawet szefami, Co więcej, współcześnie coraz częściej wybieramy te prace, w których widzimy sens i wyższy cel, zgodne z naszymi wartościami czy pasjami. A tam nie ma miejsca na udawanie czy sztuczność. Jak zatem pogodzić te podejścia i jak pozwolić sobie na emocje, a jednocześnie nie stracić wizerunku profesjonalisty? 

Odpowiedź na te pytania przynieść może książka pt. „Jak ogarniać emocje w pracy. Dla ambitnych i wrażliwych”, opublikowana nakładem Wydawnictwa Muza. Autorki: Fiz Fosslien i Mollie West Duffy, opracowały „Siedem nowych zasad emocji w pracy”, by stanowiły one swego rodzaju drogowskazy pokazujące na czym i w jaki sposób opierać swoje uczucia. Klucz do sukcesu w tej sferze to według nich kontrola nad emocjami, a nie zupełna z nich rezygnacja. Aby jednak taka kontrola była możliwa, musimy nauczyć się rozpoznawać i nazywać własne emocje. A z tym mamy problem, bowiem już tak naprawdę od dziecka nauczeni jesteśmy je ukrywać. 

Dlatego też ten poradnik, mocno merytoryczny, adresowany jest do szerokiego grona odbiorców: do pracowników i pracodawców, do osób o różnym statusie zawodowym, a nawet do studentów, którzy planują już swoją ścieżkę zawodową. Autorki dodają też, że to książka dla „wszystkich tych, którzy (…) czuli się osamotnieni, znudzeni, sfrustrowani, przytłoczeni czy przerażeni”. W ośmiu rozdziałach autorki nie tylko przedstawiają owe zasady, ale pokazują różne składowe atmosfery w pracy czy bycia profesjonalistą, podkreślając, jak cenna jest autentyczność. Autorki pokazują, w jaki sposób emocje mają wpływ na jeden z siedmiu głównych aspektów życia zawodowego, czyli na zdrowie, motywację, podejmowanie decyzji, pracę zespołową, komunikację, kulturę i przywództwo. 

Autorki podkreślają, że celem książki nie jest dokonanie niemożliwego, czyli przedstawienie jednego wzorca odpowiadającego wszystkim. Dają jednak nam pewne wskazówki i wyznaczają pewne ramy, dzięki którym będzie nam się lepiej poruszać po świecie emocji, ale też wyrwać z utartych schematów. Lekturę książki warto też jest zakończyć testem, w ramach samosprawdzenia się, a nawet wsparcia w przełożeniu informacji zawartych w poradniku na praktykę. Jest on w wersji skróconej dostępy jako integralna część publikacji, zaś w wersji pełnej można go wypełnić za pośrednictwem podanej przez autorki strony. 

Lektura książki w realny sposób może wpłynąć na nasze życie, i to nie tylko zawodowe i prywatne, pomagając nam poprawić swoje funkcjonowanie na obu tych płaszczyznach. Pracując nad nadmiernym przejmowaniem się pracą zyskamy komfort psychiczny i luz, a zaczniemy bardziej przejmować się sobą (co nie oznacza oczywiście zaniedbania płaszczyzny zawodowej). W rozdziale poświęconym motywacji będziemy dążyć do pozyskania motywacji wewnętrznej, czyli zainspirowania się, w kolejnym zaś pracować będziemy nad podejmowaniem decyzji odwołując się … do emocji właśnie. W rozdziale poświęconym pracy zespołowej autorki zwracają uwagę na priorytet, jaki powinno mieć bezpieczeństwo psychologiczne, pokazują jak zbudować zespół, w którym członkowie będą się czuli bezpiecznie, generując nowe pomysły i podejmując ryzyko. W rozdziale poświęconym komunikacji przekonamy się, że efektywna komunikacja zależy od zdolności rozmawiania o emocjach, bez ulegania im, zaś rozdział poświęcony kulturze dowodzi, że kultura emocjonalna zaczyna się od nas. Rozdział ostatni, mówiący o przywództwie, mówi o tym, że należy „być otwartym wybiórczo” i stanowi zbiór wskazówek w jaki sposób się otwierać , jednocześnie nie tracąc nic z wizerunku lidera. Atutem książki, poza zawartością merytoryczną, klarownym tłumaczeniem i przykładami, jest szata graficzna książki – rysunki zwracają naszą uwagę na to, co ważne, co należy zapamiętać.