Autor: Dagmar Geisler
Wydawnictwo: Jedność
Trudno jest rozmawiać o emocjach nawet będąc dorosłym. Niezależnie od wieku i przeżytych doświadczeń maty problem z ich nazywaniem, zwykle jest to bowiem temat, który w domu nie jest poruszany. A jeśli jest, to przekazywany komunikat dotyczy tego, że „chłopaki nie płaczą”, a dziewczynki powinny być zawsze potulnie i uśmiechnięte niezależnie od tego, jak bardzo w głębi duszy cierpią. Pora zatem odczarować emocje i sprawić, że damy sobie (i dziecku) prawo do odczuwania, ale też uwrażliwimy na emocje innych, na ich krzywdę. Obejmuje to także takie zachowanie, jak powstrzymywanie się przed dokuczaniem innym, robieniem im na złość, a ponadto reagowanie wtedy, kiedy jesteśmy świadkami wyrządzanego zła. Zbyt często bowiem wolimy zachowawczo milczeć, niż zareagować, z obawy przed tym, że staniemy się kolejną ofiarą lub też mając cichą nadzieję, że ktoś odezwie się pierwszy.
Rozmowę o emocjach może zainicjować lektura odpowiednio dobranych książek, które pokazują właściwy sposób zachowania, które kształtują postawy i pomagają wczuć się w sytuacje innych oraz zrozumieć inny punkt widzenia. Jedną z takich książek jest pozycja „Dlaczego robisz mi na złość? Jak radzić sobie z nękaniem”, opublikowana nakładem Wydawnictwa Jedność. Autorka, Dagmar Geisler, w książce z serii „Ja i moje emocje”, której jest autorką oraz ilustratorką, w przystępny i zrozumiały zarówno dla dziecka, jak i dla opiekuna sposób tłumaczy, czym różni się kłótnia czy żarty od robienia komuś z premedytacją na złość czy wręcz od nękania. Uświadamia nam również, jak ważna jest i nasza reakcja, nie ważne czy jesteśmy ofiarą czy świadkami nękania, nie może być w nas zgody na takie zachowania. Po książkę sięgnąć mogą rodzice i nauczyciele, pedagodzy czy terapeuci, którzy dzięki niej mogą poruszyć ten niezwykle trudny temat, a nierzadko i dotrzeć do źródła problemu.
W trakcie lektury książki zastanowimy się, czy nas ktoś denerwuje i co wówczas robimy. Dowiemy się, że powodów do zdenerwowania może być wiele – jesteśmy źli na przykład wówczas, kiedy coś nam się nie uda albo kiedy zacznie padać deszcz akurat wówczas, kiedy planujemy pobiegać. Najbardziej jednak denerwuje fakt, kiedy ktoś robi nam na złość. Jak jednak odróżnić robienie innym na złość od zwykłej kłótni? Co robimy, kiedy się kłócimy, a co, jeśli robimy na złość? Czym też robienie na złość różni się od żartu?
Przekonamy się, że istnieją takie sytuacje, które z żartem nie mają nic wspólnego. Na przykład, kiedy ktoś wyładowuje na innych swój zły humor, ale kiedy zdarza się to rzadko, nie jest nękaniem. Szczególnie, jeśli przeprosimy za swoje zachowanie. Czasami jednak zdarzają się w naszym otoczeniu osoby (a może sam jesteś taką osobą), które niezależnie od tego, co mówimy bądź robimy, zawsze znajdą powód, by zrobić nam na złość lub nas wyśmiać. Zachowują się tak z różnych przyczyn, co nie znaczy, że można to tolerować. Dokuczanie jest bowiem „Niezdrowe”, jak pisze autorka. Co więcej, problem nie dotyczy tylko tych dzieci, które robią innym na złość albo którym ktoś robi na złość. Wokół są bowiem dzieci, które widzą tą sytuację ale na nią nie reagują.
Dowiemy się również, jak bardzo w takich sytuacjach potrzebna jest rozmowa, która pomaga lepiej zrozumieć samych siebie. Dzięki rozmowie możemy szybko zakończyć problem dokuczania, a co więcej – nawet go uniknąć. Co więcej, rozmowa zapewnia też lepsza zabawę ponieważ sprawia, że czujemy się dobrze i mamy do siebie zaufanie.
Lektura książki może zmienić wiele w naszym życiu, niezależnie od tego, czy mieliśmy bezpośrednio czy pośrednio do czynienia z nękaniem. Wymowne rysunki i interesująca szata graficzna podkreślają jeszcze rangę tematu, pozwalając zapamiętać emocje związane z kwestią nękania i już nigdy na niego nie pozwolić.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz