Frances Hodgson Burnett "Tajemniczy ogród"

Tytuł: Tajemniczy ogród 

Autor: Frances Hodgson Burnett 

Wydawnictwo: MG 

Są takie książki do których się wraca pomimo upływu lat, pomimo zmiany zainteresowań, planów, priorytetów. Takie książki nie tylko znów pozwalają poczuć nam się dzieckiem, ale dają siłę, poczucie stałości, bezpieczeństwa, korzeni. To zwykle książki wypełnione pozytywnymi wartościami, pokazujące że dobro zwycięża i że warto pozostawać w zgodzie ze sobą, nawet pomimo związanych z tym trudów. Takie książki pozwalają znów odnaleźć w sobie świeże spojrzenie, otworzyć się na świat, wzbudzają nasza ciekawość, mogą nawet łączyć pokolenia, jeśli wracamy do nich wspólnie z naszymi dziećmi. 

Jednym z takich tytułów, który przeszedł już do klasyki literatury młodzieżowej, jest „Tajemniczy ogród”. Ta wyjątkowa powieść Frances Hodgson Burnett, opublikowana nakładem Wydawnictwa MG, to prawdziwa literacka uczta nawet wówczas, kiedy doskonale pamiętamy kolejne sceny i wiemy, jak historia się kończy. Smakować można jednak każde słowo, zachwycając się ponadczasową opowieścią o ciężkim losie pozbawionych rodziców dzieci, o sile i pięknie natury, o strachu, który nie pozwala żyć pełną piersią i o tym, że niekiedy warto zaryzykować. Dla dorosłych książka ta będzie powrotem do wspaniałych lat dzieciństwa, kiedy wszystko było proste, a świat pozbawiony był odcieni szarości. Dla młodzieży zaś lektura będzie prawdziwą wyprawą w nieznane, przesyconą magią budzącej się do życia przyrody. 

Poznajemy Mary Lennox, osieroconą dziewczynkę, którą przygarnia wuj, Archibald Craven. Powszechnie uważana była za mało sympatyczne dziecko, despotyczne i samolubne, choć tak naprawdę duży wpływ na to miał brak miłości ze strony rodziców. Urodzona w Indiach i wychowana praktycznie przez służących dziewczynka w wieku dziewięciu lat straciła wszystko i wszystkich. W ciągu nocy cholera zabrała rodziców, których zresztą niezbyt dobrze znała, zabrała również służących, którzy się nią zaopiekowali. 

Ostatecznie dziewczynka prosto z rozgrzanego słońcem kraju trafia do posiadłości Misselthwaite Manor, do ponurego ponad sześćsetletniego domu który nie zna radości i śmiechu, którego większość pokoi pozostaje zamknięta. Ta posiadłość na angielskich wrzosowiskach oznacza dla Mary dużą zmianę, choć i tu tak naprawdę dostaje się pod opiekę służby. Wiecznie nieobecny i skwaszony wuj nie jest dla niej opiekunem, choć wziął za nią odpowiedzialność i nie uchyla się od obowiązków wobec niej. Po prostu prawie nigdy go nie ma, zdaje się uciekać z domu, nie znajdując przyjemności z przebywania w przytłaczających murach. Jakby sprawiały mu one dodatkowe cierpienie, poza tym wywołanym skrzywieniem kręgosłupa… 

Znudzona dziewczynka rozpaczliwie stara się znaleźć sobie zajęcie, zaprzyjaźniając się nawet z miejscowym chłopcem, Dickiem, choć największy przełom dokonuje się w niej w chwili, kiedy odkrywa stary, zaniedbany ogród, który staje się jej azylem, jej tajemniczym ogrodem. Z pomocą przyjaciela stara się przywrócić go do życia. Ze zdumieniem odkrywa też, że pomimo zaniedbań, w ogrodzie przetrwało kilka wyjątkowych roślin, które dzięki właściwej pielęgnacji mają szansę na drugie życie. 

Na to drugie życie zasługuje też kuzyn Mary, Colin. Dziewczynka odkrywa bowiem pewnej nocy największy sekret domostwa – nie jest jedynym dzieckiem w nim mieszkającym. Jej krewniak jest słabym i chorowitym chłopcem, a na dodatek wymagającym, niesympatycznym i roszczeniowym. Przypomina samą Mary z czasu pobytu w Indiach. Jego jednak zmieniła choroba i oczekiwanie na własną śmierć. Całe szczęście, że na jego drodze pojawiłą się Mary, bowiem dzieci mogą czerpać od siebie niesamowicie dużo emocji i energii, a dzięki determinacji dziewczynki Colin zaczyna odzyskiwać zdrowie. Przede wszystkim służy mu świeże powietrze i … tajemniczy ogród, który teraz jest już ich wspólnym sekretem… 

Ta wzruszająca historia, trzymająca w napięciu, napisana przepięknym językiem, to książka do której możemy wracać wielokrotnie, za każdym razem odkrywając w niej coś nowego. Przyjemność płynąca z lektury jest tym większa, że wydanie Wydawnictwa MG jest wyjątkowo piękne – twarda oprawa zwiększa trwałość książki, jednak tym, co prawdziwie zachwyca, są przepiękne ilustracje, zarówno te barwne, jak i czarno-białe, doskonale oddające klimat książki.