Autor: Elżbieta Ceglarek
Wydawnictwo Literackie Białe Pióro
Są tacy mężczyźni, słabi mężczyźni, którzy w związkach szukają potwierdzenia własnej wartości. Nie robią tego niestety przez bezwarunkową miłość, ale przez przemoc. W takie toksyczne relacje wikła się coraz więcej kobiet, spragnionych fałszywej miłości i poczucia bezpieczeństwa. Niestety wchodząc w związek z takim mężczyzną nie ma co liczyć, że życie kiedykolwiek będzie wyglądało tak, jak w naszych snach. Mieszanka przemocy fizycznej z psychiczną, a przy tym mistrzowska gra aktorska tych mężczyzn, którzy dla świata jawią się, jako idealni, niszczy życie tych kobiet, odbierając im poczucie własnej wartości, sprawiając, że same w sobie zaczynają doszukiwać się problemów, usprawiedliwiając nieustannie partnera.
Pozornie Dagmara Stoczek-Promańska jest szczęśliwą mamą trójki dzieci i żoną przedsiębiorczego Romana. Mieszkają w mieszkaniu w Warszawie, a Dagmara pracuje jako pielęgniarka i jest cenionym członkiem personelu. Dwie córeczki i syn dopełniają ten sielski obrazek, a wszystko byłoby iście bajkowe, gdyby nie fakt, że Romanowi daleko zarówno do idealnego męża, jak i ojca. Nie jest zbytnio zainteresowany wychowywaniem dzieci, za to wyjątkowo chętnie używa przemocy wobec swojej żony, nieustannie podejrzewając ją przy tym o zdradę. Paradoks polega na tym, że on sam nie jest wierny, choć planując całkowitą zmianę życia rodziny, obiecuje poprawę.
W tę zmianę nie wierzy tak naprawdę nikt, poza Dagmarą. Choć jest pełna obaw, ulega namowom Romana, by porzucić dotychczasowe życie w mieście i wyprowadzić się do pięknego domu na wsi, zlokalizowanego … na przedmieściach Wiednia. Roman chce bowiem wyjechać z Polski i poza granicami kraju rozkręcić interes. Niestety przemiana, którą przechodzi mężczyzna przed wyjazdem, tak naprawdę jest pozorna. Z dala od rodziny i znajomych Roman znów czuje się pewnie i udowadnia Dagmarze na każdym kroku, kto tu tak naprawdę rządzi…
Czy Dagmarze uda się przerwać tę spiralę przemocy? Czy zdarzy się coś, co wyrwie kobietę z tego marazmu? A może Roman ostatecznie się zmieni i będzie kochającym ojcem i mężem? Zapewne kobiety, które znajdują się w podobnej sytuacji, jak Dagmara, będą potrafiły przewidzieć możliwy scenariusz. Warto go jednak zweryfikować za sprawą niezwykle przejmującej powieści o przemocy, manipulacji i upodleniu, pt. „Dom z kryształu”, będącej pierwszym tomem serii. Autorka, Elżbieta Ceglarek, w opublikowanej nakładem Wydawnictwa Literackiego Białe Pióro książce, odsłania przed nami prawdziwą naturę toksycznego związku, a zaglądając do domu i pokazując nam tę smutną codzienność uświadamia nam także, że tacy ludzie, jak Dagmara i Roman, są wśród nas, być może nawet osobiście ich znamy. Ona, robiąca dobrą minę do złej gry, on, stwarzający pozory idealnego mężczyzny, oboje wcielający się w role i noszący maski, które zdejmują wyłącznie w czterech ścianach własnego domu. Być może są naszymi sąsiadami, być może nawet Elżbieta Ceglarek opisuje nasz własny związek…
Autorka w niezwykle przenikliwy sposób portretuje życie rodziny, jakich niestety wiele nie tylko w naszym kraju. Przemoc fizyczna i psychiczna występują w związkach częściej, niż myślimy. Historia ta jest tym bardziej dojmująca, że Dagmara jest pielęgniarką, co uświadamia nam, że nikt nie jest odporny na przemoc, niezależnie od statusu materialnego czy wykształcenia. Autorka dokładnie przygląda się nie tylko wzajemnym stosunkom pary, ale również samej Dagmarze i jej gonitwie myśli, nieustannemu wahaniu, odpuszczaniu i uleganiu Romanowi. Możemy być również świadkami jej powolnej przemiany i uświadomienia sobie, że jej życie nigdy nie ulegnie zmianie, jeśli ona sama go nie zmieni. To, że nie ma w niej zgody na kolejną miłość, dla której musi się naginać i zmieniać pokazuje również nam, że niekiedy warto dać sobie czas, pobyć ze sobą, nacieszyć się codziennością, niekoniecznie u boku mężczyzny….
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz