Autor: Arun Gandhi
Wydawnictwo: Kobiece
Nie ma chyba osoby, która nie słyszałaby o Gandhim, indyjskim przywódcy, który po dziś dzień pozostaje symbolem walki z niesprawiedliwością, ze złem, bez uciekania się do przemocy. Nadał kształt indyjskiemu ruchowi wolnościowemu, stał się również inspiracją dla wielu buntowników, walczących z niegodziwością i niesprawiedliwością. Na jego filozofii życia i działania wzorował się m.in. Martin Luther King, czy Dalajlama. Jego śmierć została uznana za jeden z najsłynniejszych mordów politycznych w historii, a Gandhiego uznano za wcielenie cnoty, świętego męża, Niezależnie od upływu czasu prawdziwe i aktualne są jego słowa, uniwersalne prawdy, które głosił, a które wyznaczyły ścieżkę dla tysięcy osób, które tak jak on chciały stąpać drogą miłości.
O Gandhim powstało wiele artykułów, wiele jest opracowań dotyczących jego życia czy filozofii, którą głosił. Wśród tych pozycji jest jednak książka wyjątkowa i bardzo osobista, która stanowi portret Gandhiego widziany oczami jego wnuka, Aruna Gandhiego. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Kobiecego książka, pt. „Dar gniewu”, to zbiór lekcji, które nawet współcześnie nie tracą nic na swojej aktualności, które urzekają i zdumiewają zarazem swoją prostotą, a także które zwracają nasza uwagę na świat wartości, pozwalają lepiej funkcjonować. Tego rodzaju książki naukowe mają realny wpływ na nasze życie, zmuszając do poszukiwań i zmiany.
Autor wspomina odwiedziny u swojego dziadka, który długo był dla niego po prostu Bapudżim, dobrotliwym dziadkiem, a nie szlachetnym mężem. Ze wspomnień wnuka wyłania się sylwetka człowieka niezłomnego w swoich przekonaniach, którego filozofia wyrzekania się przemocy, stała się fundamentem ruchów związanych z walką o wolność i niepodległość. A przy tym postawa pozbywania się agresji, reprezentowana przez Gandhiego, nie jest związana ani z biernością, ani ze słabością, a wręcz przeciwnie – to oznaka pracy nad sobą, zarówno nad charakterem etycznym, jak i moralnym.
Arun spędził z dziadkiem dwa lata, w trakcie których Bapudżi uczył go, jak stać się lepszym człowiekiem. Proste i zrozumiałe również dla nas nauki nie tylko umożliwiły Arunowi osiągnięci osobistych celów, ale uczyniły go swego rodzaju dziedzicem mądrości Gandhiego. Mądrości, do której teraz i my mamy dostęp. Jak sam Arun zauważa, przebywanie z Gandhim było niczym „intensywny kurs z zakresu filozofii: Bądź zmianą, którą pragniesz ujrzeć w świecie”.
Uniwersalne porady zawarte w książce, to właśnie lekcje, które autor otrzymał od swojego dziadka, a które również naszemu życiu mogą nadać sens, które mogą wprowadzić pokój do naszego serca i umysłu. Każda lekcja rozpoczyna się opisem danej sytuacji w życiu Arona, która stała się inspiracją nie tylko do nauki, ale również związana jest z opowieścią o samym Gandhim. Dowiemy się zatem, w jaki sposób wykorzystać gniew do czynienia dobra, a także, jak ważna jest walka o to, w co wierzymy (nawet wówczas, kiedy musimy iść pod prąd). Aby była to walka wygrana, koniczne jest życie w ten sposób, by nie starać się zadowolić innych i otwarcie głosić swoje poglądy.
Dzięki książce i naukom Gandhiego nauczymy się również doceniać samotność. Mimo iż technologia sprawiła, że żyjemy szybciej, że wciąż jesteśmy on-line, zanurzeni w świecie wirtualnym, wirtualne są też nasze znajomości, to Gandhi wierzył, że nie ma potrzeby zwiększać tempa życia. Jednak głoszona przez Gandhiego koncepcja samotności nie ma nic wspólnego z odcinaniem się od świata. Namawiał raczej, by być jego częścią, a następnie w samotności i w ciszy decydować czy wykorzystać napływające do nas zewsząd informacje, pomysły, informacje.
To tylko kilka prawd przedstawianych przez Gandhiego, stanowiących część procesu stawania się dobrym człowiekiem. Procesu, który i my możemy przejść, jeśli tylko jesteśmy gotowi na porzucenie strefy komfortu. Głoszone przez Gandhiego prawdy pozostają w oderwaniu od systemu religijnego czy miejsca zamieszkania, dlatego tez z tych lekcji skorzystać można w każdym miejscu globu. Już sama lektura książki, pobudzająca do refleksji, ma moc inicjowania zmian, choć najlepiej przejść do działania i przyswajając sobie nauki Gandhiego, dążyć do bycia lepszym…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz