Agata Napiórska "Jak oni pracują 2"

Tytuł: Jak oni pracują 2 

Autor: Agata Napiórska 

Wydawnictwo: W.A.B 

Jak pracuje Katarzyna Kozyra, a jak Cezary Łazarewicz czy Monika Brodka? Czy z pracy twórczej można się w Polsce utrzymać czy trzeba dorabiać zajmując się inną działalnością? Czy dzieci przeszkadzają w tworzeniu i w jaki sposób pracuje się będąc zmuszonym przejąć albo dzielić się obowiązkami z wychowania tych dzieci wynikającymi? Kto zajmuje się promowaniem twórczości artystów? Jak zaczynali, na jakim są etapie życia i jakie mają dalsze plany? Co jedzą? Jak wygląda ich rozkład dnia? Cudze życie fascynuje, ale może też inspirować, z rozwiązań wdrożonych przez innych niekiedy czerpiemy moc inspiracji, dlatego też tak chętnie sięgamy po wywiady z ludźmi sławnymi, w szerokim tego słowa znaczeniu. 

Powyższe pytania, to zaledwie kilka, z tych zadanych przez Agatę Napiórską swoim rozmówcom. Dziennikarka dotarła do grona fascynujących ludzi, dla których priorytetem stało się tworzenie i dzielenie się swoim talentem z innymi. Jej książka „Jak oni pracują 2”, to kolejna część zbioru wywiadów z pisarzami, grafikami, twórcami komiksów, malarzami i przedstawicielami innych, artystycznych zawodów, którzy zdecydowali się utrzymywać z pracy twórczej, niekiedy pomimo wielu kompromisów z tym związanych. Opublikowana nakładem Wydawnictwa W.A.B książka to niezwykła lektura, a przy tym swego rodzaju opowieść o fascynujących ludziach, niekiedy osobowościach niezwykle barwnych. Po książkę sięgnąć mogą nie tylko osoby zainteresowane uchyleniem kurtyny i przekonaniem się, jak wygląda życie artysty. Z książki tej czerpać możemy bowiem energię, tak wiele w niej charyzmatycznych osobowości, możemy również spojrzeć na codzienność i pracę artysty z innej perspektywy, przez pryzmat ich domowego życia, obowiązków, jakie realizują i tego, w jaki sposób rozwiązują swoje problemy, również te związane z twórczą niemocą czy też terminem oddania dzieła. 

Różnorodność postaci, z którymi autorce udało się porozmawiać, dodaje książce intrygującego wydźwięku, choć jednocześnie możemy dzięki temu odnaleźć pewne wspólne płaszczyzny łączące ludzi sztuki. Wywiady, liczące sobie kilka, kilkanaście stron, przynoszą nam informację między innymi na temat tego, jak wygląda proces twórczy rzeźbiarki, Katarzyny Kozyry i jakie miejsce zajmują kobiety w sztuce. Dowiemy się też, gdzie pracuje Agata Bogacka, artystka zajmująca się głównie malarstwem, która przekona nas również, że obraz nie musi się kończyć. Marcin Wicha – grafik, pisarz, eseista i autor książek dla dzieci opowiada natomiast, w jaki sposób odpoczywa tracąc czas, a także zdradza, co go napędza do pracy. 

Ewa Winnicka, reporterka i dziennikarka zdradza z kolei w jaki sposób rozlicza się z wydawcami, jak wygląda zbieranie materiału i jak pracuje się z mężem. O aktywności fizycznej, artystycznej rodzinie, mieszkaniu w pracowni Olgi Boznańskiej i odkładaniu na emeryturę opowiada Joanna Karpowicz – malarka, twórczyni komiksów i ilustratorka, zaś Mirella von Chrupek, fotografka, projektantka i kolekcjonerka, dzieli się z nami wspomnieniami dotyczącymi swoich twórczych początków i zdradza, czym mogłaby się zajmować w przyszłości. 

Anna Dziewit-Meller, dziennikarka i pisarka, opowiada o swoim planie dnia, felietonach i szukaniu do nich pomysłów, a także o potrzebie oddzielenia strefy prywatnej od zawodowej, z kolei jej mąż, Marcin Meller – o tym, czym rożni się pisanie felietonów od pracy w telewizji, rozmaitości zajęć i domu na Mazurach, do którego często jeździ. 

To zaledwie kilka, z kilkudziesięciu fascynujących osób, niekoniecznie znanych nam z pierwszych stron gazet, ale jednocześnie takich, których twórczości warto się przyjrzeć, którą warto zgłębić. Książkę Napiórskiej można czytać jednym tchem (przyznam, że naprawdę trudno się od niej oderwać), ale również fragmentami, wywiad po wywiadzie. To lektura pełna codzienności, ale też wzniosłych idei, polskiej rzeczywistości, etosu pracy, a także dowód na to, że niektóre dzieła rodzą się w trudzie i znoju. Te osoby, które rozpoczęły poznawanie fascynujących postaci, przedstawicieli polskiej kultury, od tego tomu, zapewne po skończeniu zbioru wywiadów, sięgną po ich pierwszą część. Wszyscy zaś zakończę tę ekscytującą książkę bogatsi nieco o wiedzę na temat twórczości i tworzenia, z planem poznania bliżej niektórych rozmówców Napiórskiej oraz garścią przemyśleń na temat życia i możliwości, które się przed nami otwierają.