Chip Espinoza, Joel Schwarzbart "Milenialsi zarządzają"

Tytuł: Milenialsi zarządzają

Autorzy: Chip Espinoza, Joel Schwarzbart

Wydawnictwo: PWN

Kim są milenialsi i czy rzeczywiście są tacy roszczeniowi? Czy ze znienawidzonych pracowników, których (rzekomo) boi się każdy szef, mogą stać się doskonałymi przywódcami? Jak łatwo jest stworzyć stereotypy na temat milenialsów i im ulec, przekonamy się dzięki książce, która stanowi swoiste ABC obcowania z milenialsami. 

Autorzy: Chip Espinoza oraz Joel Schwarzbart stworzyli książkę, po którą sięgnąć powinni zarówno milenialsi, którym przyszło zarządzać ludźmi, jak i ich podwładni, a także socjologowie i psychologowie zajmujący się biznesem, bowiem milenialsi w roli przełożonych to ciekawe i wieloaspektowe zjawisko. Opublikowana nakładem Wydawnictwa PWN książka pt. „Milenialsi zarządzają” stanowi podsumowanie lat badań i doświadczeń, a warstwa teoretyczna miesza się tu z praktyką w taki sposób, by czytelnik jak najwięcej wyniósł z lektury. Sprzyja temu przystępny język książki, który pozwala zagłębić się w trudne przecież kwestie w sposób niejako mimowolny. To pisanie równocześnie dla świata akademickiego i biznesowego, a także dla laików, było zapewne prawdziwym wyzwaniem, któremu autorzy podołali bezsprzecznie. Lektura książki zatem pozwala nie tylko wzbogacić swoją wiedzę, ale i wzbogacić siebie, a także podnieść jakość zarządzania ludźmi – szczególnie, jeśli jesteś zarządzającym milenialsem (ale nie tylko).

Książka składa się z jedenastu części (rozdziałów), z których każda pogłębia naszą wiedzę na temat milenialsów, obala stereotypy z nimi związane, porusza temat szefów-mienialsów, różnic pokoleniowych, a także zarządzania milenialsami. W części pierwszej, dowiadujemy się, co leży u podstaw publikacji, a także, po co tak naprawdę czytać tę książkę. Część druga traktuje o przejściu na poziom kierowniczy, poznamy wyniki ankiet i wywiadów z menedżerami z pokolenia Y, które służyły identyfikacji trudności, na jakie napotykali podczas przechodzenia z poziomu pracownika na poziom kierowniczy. Trzecia część porusza zagadnienie związane z koniecznością wykształcenia własnej perspektywy przywództwa i wskazuje pięć nastawień, które powinni posiadać zarządzający przywódcy. Rozdział czwarty jest rozdziałem, który – jak deklarują autorzy – będzie czytany wielokrotnie, bowiem opisane w nim badania mogą być pomocne przy radzeniu sobie z przyszłymi awansami. 

W piątym rozdziale autorzy namawiają do bycia autentycznym przywódcą, zaś szczególnie cenny, szósty rozdział, traktuje o trudnościach wynikających z zarządzania osobami pochodzącymi z różnych pokoleń. Rozdział siódmy omawia naukowe badania poświęcone zrozumieniu wartości, postaw, zachowań i charakterystyk, które prowadzą do międzypokoleniowych utarczek w miejscu pracy, zaś kolejny przekonuje, że milenialsi są gotowi, by stać się najwspanialszym pokoleniem zarządzających przywódców. W rozdziale dziewiątym autorzy omawiają sposoby pomocy milenialsom, by mogli zdobyć to, czego oczekują od pracy i pokonać problemy, które napotkają. Kolejna, dziesiąta część omawia kwestie zarządzania przedstawicielami pokolenia baby boomers, X i cichej generacji, zaś kolejna pomaga wejść czytelnikom na kolejny poziom rozwoju.

Wszystkie zagadnienia poruszone w książce składają się na zajmującą lekturę, która pomaga rozwijać się, jako przywódca, lepiej zarządzać ludźmi, albo lepiej rozumieć swoich przełożonych, z pokolenia milenialsów. Ten swego rodzaju podręcznik zarządzania, który mimo iż zawiera liczne wskazówki, w jaki sposób rozwiązywać pewne trudności, to raczej skupia się na propozycjach dotyczących tego, jaką osobą / przywódcą być. Inspiruje też do pracy nad sobą i swoimi kompetencjami, do tego, by … wejść na wyższy poziom.

Zachęcam również do lektury książki „Zarządzanie milenialsami” (recenzja TU)