Joanna Opiat-Bojarska "Gra pozorów"

Tytuł: Gra pozorów

Autor: Joanna Opiat-Bojarska

Wydawnictwo: Czwarta Strona

„Człowiek żyje dzięki właściwej sobie umiejętności zapomnienia. Pamięć zawsze gotowa jest pozbyć się tego, co złe, i zachować tylko to, co dobre” – pisał Warłam Szałamow, rosyjski prozaik i poeta. O tym, jak wielkim darem może być zdolność zapominania wiedzą wszyscy, którzy doświadczyli traumy, którzy stali się świadkami lub bezpośrednim uczestnikami wydarzeń, o których lepiej jest nie pamiętać. Są jednak sytuacje, w których niepamięć jest przekleństwem, nie pozwala bowiem dociec prawdy, zostawia nas z bolesnym uczuciem pustki, świadomość luki w życiorysie staje się poważnym obciążeniem, a próby przypomnienia wiążą się z dużym wydatkiem energii.

O tym, jak czuje się człowiek, który zgubił siedem dni swojego życia doskonale wie Aleksandra Wilk, psycholog, biegły sądowy i wdowa po znanym biznesmenie działającym w branży informatycznej. Pamięta tylko tyle, że w pośpiechu wychodziła z domu, udając się na rozprawę, a tydzień później ocknęła się w swoim samochodzie niedaleko miejsca pracy. Okazuje się, że zostało zgłoszone jej zaginięcie, na dodatek jej nieobecność stawia pod znakiem zapytania kompetencje jako matki dwójki niepełnoletnich dzieci. Co się z nią działo w tym czasie? Czy ma to cokolwiek wspólnego z morderstwem jej męża? Na te pytania staramy się odpowiedzieć wspólnie z Joanną Opiat-Bojarską, autorką niezwykle wciągającego kryminału „Gra pozorów”. Opublikowana nakładem wydawnictwa Czwarta Strona książka to prawdziwa gratka dla wszystkich miłośników gatunku, a także dla czytelników poszukujących w powieściach skomplikowanej fabuły, doskonale prowadzonej akcji i barwnych bohaterów.

Aleksandrę Wilk spotykamy w trudnym dla niej momencie życia. Wciąż nie może otrząsnąć się z traumy po śmierci męża, który został w niewyjaśnionych okolicznościach zamordowany, a na dodatek nagranie ostatnich chwil jego życia zostało rozpowszechnione przez wszystkie media. Ten swego rodzaju wyrok staje się tym bardziej niezrozumiały, że morderca postanowił pozbyć się ciała, na miejscu pozostawiając tylko plamę krwi Gabriela Wilka. Jego żona musi zmierzyć się ze świadomością, że w grobie została złożona pusta trumna, a na dodatek Aleksandra obwinia siebie za zbyt późne zgłoszenie zaginięcia. Pretensje ma także egzaltowana siostra Gabiela, bezdzietna businesswoman, Iwona Drzewiecka. Tyle tylko, że w tym przypadku żal po śmierci brata i niechęć do jego małżonki stają się podstawą do uknucia skomplikowanej intrygi, mającej na celu odebranie bratowej dzieci.

To jeszcze nie koniec wszystkich problemów Aleksandry. Jeszcze bowiem nie zdążyła przyzwyczaić się do myśli, że została porwana, przetrzymywana i najprawdopodobniej odurzana narkotykami, a już na jej komórkę przychodzi zagadkowa wiadomość od porywaczy. Zawoalowana groźba jest jednym z wieku sms-ów, które odtąd burzyć będą spokój kobiety, a towarzyszyć im będą również przesyłki pocztowe, zawierające filmy z udziałem jej męża. Obraz, jaki się z nich wyłania, jest zdumiewający …

Jak zakończy się ta pełna zwrotów akcji historia? Czy Aleksandrze uda się dociec prawdy biorąc pod uwagę, że tak naprawdę została sama ze wszystkimi problemami? Czy zdoła jeszcze komuś zaufać? Czy odkryje zagadkę tajemniczego zabójstwa męża i czy uda jej się zatrzymać dzieci? Na te pytania odpowiedź przynosi lektura „Gry pozorów”, znakomitego kryminału z doświadczoną przez życie panią psycholog w głównej roli. Trudno oprzeć się lekturze, która gwarantuje niesłabnące emocje, intrygi oraz tajemnice, która nie pozwala czytelnikowi na chwile wytchnienia, nieustannie zaskakując i zmuszając do weryfikacji przyjętego sposobu myślenia. To jedna z tych powieści, która zmusza nas do bycia czujnym, a po jej skończeniu … do natychmiastowego sięgnięcia po kolejne powieści autorki.