Z wizytą u Kornela Makuszyńskiego

Śmiem twierdzić, że Zakopane mnie nie lubi – po raz kolejny zostałam skąpana w deszczu i przegoniona gradem. Jednak, zamiast narzekać, postanowiłam udać się do jednego z licznych muzeów na terenie miasta. O wizycie w Muzeum Tarzańskim im. Dra Tytusa Chałubińskiego pisałam już wcześniej (KLIK), teraz chciałam zaprosić wszystkich wielbicieli literatury i … Koziołka Matołka do Muzeum Kornela Makuszyńskiego. Mieszcząca się w willi „Opolanka” placówka, jest drugim w mieście - po Kasprowiczowskiej Harendzie (Muzeum Jana Kasprowicza) - muzeum biograficzno-literackim. Mieści się w domu, w którym małżeństwo Makuszyńskich mieszkało w czasie swoich corocznych pobytów w Zakopanem, zaś po drugiej wojnie - osiedliło się na stałe. 

fot. J.Gul

fot. J.Gul

Co prawda wiele przedmiotów, w tym bogata biblioteka Makuszyńskich, zostało zniszczonych w czasie II wojny w Warszawie, to jednak w kilku pokojach zostały zebrane pamiątki pisarza (i kolekcjonera dzieł sztuki). Muzeum mieści się na pierwszym piętrze willi i choć prowadzą do niego niepozorne drzwi i zniszczony korytarz, to jednak ilość zgromadzonych eksponatów oraz duch Makuszyńskiego zmienia pierwsze, niekorzystne wrażenie. Bo choć nie znajdziemy tu nowoczesnych technologii, choć muzeum nadal odgradza cenne przedmioty barierkami i zmusza do założenia ochraniaczy na buty, to jednak wszystko to staje się mało istotne wobec pięknych obrazów, imponującego biurka czy cudownego zegara – a to zaledwie kilka przedmiotów…

fot. J.Gul

fot. J.Gul

Pierwszy pokój, który odwiedzamy, to gabinet Makuszyńskiego. Tu, na biurku będącym imieninowym darem redakcji „Rzeczpospolitej”, możemy zobaczyć gipsowy odlew ręki pisarza, liczne fotografie przedstawiające żonę Makuszyńskiego, a także jego samego wraz z Kasprowiczem. Nad biurkiem zawieszonych jest wiele obrazów, począwszy od XIX-wiecznych miniatur pałacowych, poprzez obraz Wyspiańskiego „Śpiąca dziewczynka”, po „Zimowy krajobraz z Bystrej” Fałata. Obrazy znajdziemy zresztą niemal na każdej wolnej przestrzeni na ścianie, zarówno w tym, jak i w kolejnych pokojach. 

fot. J.Gul

Z gabinetu przechodzimy bowiem do sypialni, w którym królują XVIII i XIX-wieczne meble (w tym cudowna szafa w typie gdańskim). W kolejnym pokoju szczególną uwagę zwraca piękny sekretarzyk, a na nim liczne zdjęcia przyjaciół Makuszyńskich oraz piękny zegar.

fot. J.Gul

fot. J.Gul

Ostatnie dwa pomieszczenia, to pokoje wystawowe – znajdziemy tu m.in. liczne dokumenty pisarza, wyróżnienia za działalność literacką, fotografie, a także popiersie pisarza wykonane przez H.Kunę.

fot. J.Gul

fot. J.Gul

fot. J.Gul

fot. J.Gul

Przechadzając się po pokojach podziwiałam tą wspaniałą kolekcję dzieł sztuki, ale również wróciłam wspomnieniami do czasów, kiedy z wypiekami na policzkach czytałam „Pannę z mokrą głową”, „Szatana z siódmej klasy” bądź też inne - mniej lub bardziej znane - dzieła autora. Obawiam się jednak, że wizyta w Muzeum przyciągnie tylko takie osoby, które twórczość Makuszyńskiego znają z okresu dzieciństwa. Na niekorzyść muzeum przemawia przede wszystkim fakt, iż jest ono zamknięte w weekendy, kiedy pojawia się najwięcej turystów - dyrekca mogłaby rozważyć zmianę godzin funkcjonowania filii, przynajmniej na czas wakacji.

Adres muzeum: ul. Tetmajera 15, Zakopane

Godziny otwarcia: poniedziałek – piątek od 9.00-16.00

Cena biletu: 6zł normalny / 4.50zł ulgowy